Dat is een lang verhaal.
Eén van mijn eerste tekeningen is altijd boven mijn mama’s bureau blijven hangen: 2 ongebreideld gelukkige figuurtjes, voorzien van een ronde kop met daaraan armen en benen: kopvoeters. De beste vrienden.. de één had een buikje, de ander hele lange benen.. hun glimlach leek te versmelten, hun handen als zonnen in de lucht met ontelbare stralen. Ik ben ze blijven graag zien, die twee, ..
Mijn vader kon zo mooi tekenen, met houtskool, op papier. Hij leerde mij technieken om beter te tekenen, te schaduwen, met licht en donker te spelen, ik mocht ook altijd al zijn tekenspullen gebruiken behalve.. zijn GOUDEN stiftjes.
Zoveel jaren later schilder ik grote doeken, landschappen en verre einders… en wie komen daar dan plots doorgewandeld…? 2 GOUDEN kopvoeters… Die als het ware uit mijn onbewuste droomwereld op mijn canvas springen om goedendag te komen zeggen. Ik word er altijd zo blij van.
‘how we met’ olieverf op doek, 4x 10/10cm 160€
Op deze mini canvasjes heb ik hun levensverhaal willen vertellen: ze zijn, samen en gelukkig. That’s it. Het leven kan zo simpel zijn. Als je een kopvoeter bent… (Ik ben en blijf een kopvoeter in het diepst van mijn gedachten:)
